dinsdag 15 maart 2011

OVERSPEL

Kort in de steek gelaten door het rechterbeen.
Waar ging het heen, om welke reden; zo lang
staande gebleven dankzij twee, dezelfde afstand
afgelegd, gelijk gewicht gegeven,
amper verraad gepleegd
en opeens: één.

Dag als alle andere. Ochtendwandeling,
droom afgeschud, werkelijkheid
voor waar gehouden en bezig
daarin pad te banen, een grasmaaier
maakte lawaai, iets vloog over
in een rechte lijn, geen roofvogel
of toch -

Weinig verweer.
Eenheid leunt te zwaar, helft
moet het wel begeven
dacht ik nog, en toen: ga maar jij
daarna: kom terug.

Het kwam terug.
Wat overvloog was uit mijn zicht verdwenen.
Opnieuw gewicht verdeeld, kracht geschat,
het te zware in de armen genomen
alsof het lucht was.

(uit: DE LICHTSTRAAT, verschijningsdatum juni 2011)