HERINNERING

2.

Zo drijft nevel als een lint
achterwaarts het heden in, ik heb hem weer
daar staat hij weer zoals voorheen
stukken groter dan het kind

en harder, doelgericht
drijft hij zijn woorden door
geen stemverlies, ook geen gezicht
het is er nog, het gebaar dat angst aanjoeg


was de ziel maar dicht, tot aan de nok gevuld
met dromen, de drempel hoog genoeg
om het verleden te keren; was het maar
droog gebleven

in het huis waar ik woon
elke dakpan op zijn plek
het gordijn onbewogen -