Het is niet zo dat je je in nood
vastklampt aan bomen, bij misgaan
terugkeert naar het begin
om te berekenen waar je terecht
wilt komen, nee, je grijpt al dolend
de strohalm, houdt je hart vast
om woorden zomaar gezegd
vergeefse gebaren vergeten begeren
zomaar links en rechts weggelegd
nee, niet het grote, de bomen;
als het stormt zoek je steun
bij het bijna onvatbare
met de wind meebuigende
broze -
